Een artikel over de spanning tussen het anders-zijn van en identificatie met antropomorfe personages in het kinderboek Otje. Kunnen we deze spanning benutten voor een gesprek over de omgang met dieren in het echte leven? 

In ‘De Wateraap’ van Mariken Heitman leidt een zoektocht naar identiteit terug naar het moment waarop de mens voor het eerst mens werd. De roman leest als een kritiek op tegenstellingen, zowel tussen man en vrouw als tussen mens en dier.  

‘Vis’ van Anton Valens is een novelle die het leven op een vissersboot beschrijft door de ogen van een werkeloze kunstenaar en de confrontaties die deze reis met zich meebrengt.

Hoe praat de mens over zichzelf in relatie tot de natuur? In ‘Pels’, het debuut van Jeroen Siebelink, komt Theun voor de keuze tussen zijn familie en zijn idealen te staan.

Dieren en mensen zijn verschillend, toch? Eva Meijer betoogt in haar essay ‘De soldaat was een dolfijn’ dat dit wel meevalt. Zij stelt zelfs dat wij dieren moeten betrekken bij bestuur en wetgeving.