De klimaatcrisis in Nederlandse literatuur

Een bedrukkende wereld door kraaloogjes: De lichtjaren

Een met de post bezorgde kist waarin twee kraaloogjes je plots aankijken en voor je het weet huist er een heremietkreeft in je appartement. In De lichtjaren (2021) van Jens Meijen weten twee jonge dertigers niet wat ze overkomt, maar ze besluiten de zorg van de heremietkreeft op zich te nemen. Een verantwoordelijkheid die de menselijke omgang met dieren, en in het verlengde daarvan de aarde, in de roman bevraagt. Tegelijkertijd rest de vraag wat dieren ons kunnen leren als we voorbij het menselijke perspectief kijken. De omgang met en representatie van dieren in de Lichtjaren roept op tot een reflectie van de menselijke houding in het Antropoceen.

Energietransitie in de letteren: na petrofictie, gasfictie?

In de literatuur en literatuurkritiek speelt aardolie steeds vaker een prominente rol. Dit valt echter niet te zeggen over aardgas. Dit artikel pleit voor meer aandacht voor aardgas in de Nederlandse literatuur en licht één novelle uit waarin de brandstof een opmerkelijke rol speelt.

Liefde in tijden van klimaatverandering

Hoe blijf je overeind als de wereld om je heen heel langzaam, maar zeker instort? Mag je dan nog hopen? Heb je dan nog lief? Met ALL OVER, acts of love (2020) schreef Han van Wieringen een theaterdialoog over een liefde die wordt verteerd door zowel wederzijdse aantrekking als door grote klimaatzorgen. In het stuk benoemen de personages deze zorgen expliciet. Is ALL OVER, acts of love daarmee ook een ecokritisch literair werk? In dit artikel onderzoek ik hoe Van Wieringen tijdens drukkende klimaatzorgen ruimte vindt voor de liefde.

Verder lezen? Zie alle artikelen.

Lesmateriaal

Zo onderzoek je klimaatliteratuur als je op de middelbare school zit