De klimaatcrisis in Nederlandse literatuur
Recente artikelen
“Don’t throw away your printed books!”
Een boek lees je tegenwoordig niet alleen vanaf papier, maar ook digitaal. E-boeken rekenen de laatste jaren op steeds meer populariteit, maar hoe zit het met je CO2-voetafdruk bij de aanschaf van een (e-)boek? Dit artikel gaat in op de duurzaamheid van het produceren van e-boeken en papieren boeken.
De mens in de marge: van ‘ego-’ naar ‘ecopoëzie’
De Vlaamse dichter Dominique de Groen kiest voor ‘ecopoëzie’ in plaats van ‘egopoëzie’. In Sticky drama (2019) en Offerlam (2020) wordt de mens naar de marge geschoven om een stem te geven aan niet-menselijke organismen (degenkrab, offerlam, bacteriën) die lijden onder de destructieve macht van mens en kapitaal.
Twee dystopische Nederlanden vergeleken
In dit artikel worden twee romans besproken die veel overeenkomsten hebben; KLIFI: Woede in de republiek Nederland van Adriaan van Dis en Karina of de ondergang van Nederland van Wouter Godijn. De romans beloven een fictief toekomstbeeld van Nederland te schetsen en hoewel de uitwerkingen van dit toekomstbeeld verschillen, zien Van Dis en Godijn het somber in.
De gids die ons door de toekomst loodst
Zoektocht naar verbinding in dystopische maatschappij
Een zoektocht naar verbinding van de millennialgeneratie in tijden van de klimaatcrisis. In dit artikel wordt Het boek van alle angsten van Emy Koopman besproken. In deze dystopische wereld komen je nachtmerries uit…
‘We moeten leren luisteren naar de politieke stem van de zee’
De verhouding tussen de mens en de natuur
Eva Meijer bespreekt in het essay Vuurduin de verschoven verhoudingen tussen de mens en de natuur en ze betoogt dat we als samenleving collectief moeten leren hopen.
Zo onderzoek je klimaatliteratuur als je op de middelbare school zit
De zee pakt haar ruimte
Wat als klimaatverandering ertoe leidt dat mensen gedwongen worden om hun huis te verlaten? In de roman Waterjager behandelt Chris Polanen hoe het is om niet terug te kunnen keren naar de omgeving waarin je bent opgegroeid.
Radna Fabias’ Habitus: ongelijkheid in de klimaatcrisis
De val van het carnisme: van roodkleurig naar rooskleurig
Een plantaardige toekomst ligt binnen handbereik, schrijft Roanne van Voorst in Ooit aten we dieren. Fictie en non-fictie wisselen elkaar af in dit futuristische betoog, dat draait om het voorstelbaar maken van ideologische verandering in ons eetgedrag.