Navigatiesystemen bestaat uit zes epische gedichten, waaronder vier cycli. In deze epische gedichten verkennen de helden hun werelden met roekeloze overgave.

De gedichten van Marwin Vos zijn als drones: ze infiltreren op plekken waar niemand kijkt en verzamelen informatie. Over smeltende Alpen, vluchtelingen in koelwagens en belastingparadijzen.

In deze tweede bundel verkent Van Eijken met tedere stem de mogelijkheid om ons geluk te beschermen tegen de altijd op de loer liggende dreigingen van de buitenwereld.

Een bundel over de twee hoofdbestanddelen van de mens: water en relaties. In voortrazende, aftastende gedichten toont Xavier Roelens betrokkenheid bij taal en wereld en zoekt hij uit of poëzie de inzet van milieubewustzijn kan vormen.

Met zes verhalende en klankrijke reeksen laat Laurens Ham in zijn debuutbundel zien hoe we door onze reizen ingrijpen in de wereld om ons heen. Wanneer we goed kijken, blijkt alles in de wereld met alles samen te hangen.

 In de 10 gedichten uit Bindweefsel onderzoekt Stehouwer de relatie tussen mens en natuur. De gedichten verschijnen in een zeer gelimiteerde en genummerde oplage en worden handgebonden met vlas.

Shop Girl is een poëtisch epos dat de traditie van Virgilius ent op het laatkapitalistische tijdperk. De gedichten zoeken de scheuren op in het productieproces van fast fashion, waar pratende kleuren en geesten van textielarbeiders gedijen.

Dichtbundel die een poëtische vertelling lijkt te zijn over het ontstaan en verloop van existentie, waarin de grens tussen feit en abstracte fictie wordt opgezocht, soms aan de hand van narratieve elementen.

Wat doen we als het begint te stormen en het na dagen nog niet ophoudt? Wat moeten we denken wanneer bomen bloeden? Wat wou de walvis zeggen toen hij zich op de kust wierp? Massastrandingen is een caleidoscopisch prozagedicht.

Vier jaar lang observeerde Paul Demets als plattelandsdichter planten, dieren en mensen en dacht hij na over onze omgang met de natuur. De hazenklager – waarin het antropocentrisme op de schop gaat – is zijn vurige pleidooi voor het aanvaarden van andersheid.

Alles moet steeds sneller gaan, alles moet maximaal productief zijn, alles moet opbrengen, renderen, opleveren. In Xenomorf tekent Jens Meijen hiertegen verzet aan.

Het klimaat zorgt voor eindeloze discussies en verhitte standpunten. Dichtend Nederland en België doet via de bundel 'De aarde nu' een duit in het zakje.

Wat gebeurt er als een dichter op de troon wordt geheven en poëzie de maat van alle dingen wordt? Tsunami in de Amstel is mysterieus en beschouwend, melancholiek en lyrisch, politiek, zinnelijk en vreemdsoortig.

Wat gebeurt er met een lichaam als het alleen maar naar een beeldscherm staart? Wat glinstert er tussen de ruïnes van de eenentwintigste eeuw? Dat onderzoekt Maxime Garcia Diaz in deze spetterende debuutbundel.

Hoe kunnen we stoppen met de roofbouw die het kapitalisme pleegt op onze lichamen en de aarde? En wat kunnen we leren van elkaar om beter voor onze gedeelde wereld te zorgen?

Kern van Deel 6 zijn de gedichten die Sonja dicht bij huis heeft geschreven. Rondom de Boshut zijn ze samen genoemd. Ze beschrijft in deze serie gedichten de natuur minutieus, bijna teer. Er is veel mededogen.

Vanaf 2016 tot 2017 bezoekt Annelie David elke maand het verlaten bos op het voormalige munitieterrein in Zaandam, dat ooit bedoeld was om eventuele schokgolven op te vangen die werden veroorzaakt door explosies.

Antjie Krogs stem is afwisselend woedend, kwetsbaar, hoopvol en radeloos. Een mis over de breekbare aarde. Een mis die ons allen aangaat. Een hoogmis voor het universum.

De samenleving staat onder hoogspanning. De planeet is vergiftigd. De dichter probeert homeopathie door verongelijkt, woedend, al te zeker van zichzelf de tegenstellingen op scherp te zetten. Hoe de achterkleinkinderen van de Verlichting zachtjes indutten.

De Klimaatdichters vormen de Vlaams/Nederlandse variant van Poets for the Planet. Met poëzie strijden zij voor een meer klimaatvriendelijke wereld. Deze bundel is hun debuut. Het is een verzameling klimaatpoëzie.

In deze bundel onderzoekt Smits de ongemakkelijke houding van de mens ten opzichte van de natuur. In tekst en beeld wordt de lezer langs ecoducten, weeralarmen en zalmkanonnen gevoerd.

In deze bundel verworden het getij en de maan tot vreemdelingen, verhuld in sanitaire producten. Het zelfrijpende vermogen van de aardbei wordt gerecenseerd – en de juiste thermiek voor trillende neusvleugels bepaald.

Gaat het over de mens in relatie tot zijn veranderende omgeving. De Roode houdt een poëtisch pleidooi voor de handhaving van de menselijke maat bij de inrichting van het landschap.

De aarde is stervende: de poolkappen smelten, de oceanen zijn vervuild, onze longen worden langzaam bruin van de luchtverontreiniging. Orkanen, bosbranden en andere natuurrampen vliegen ons om de oren.

Hoe blijf je overeind in een stuurloze wereld? Je volledig afsluiten, wegvluchten in verhalen, of juist door solidariteit met anderen? Hoe doorwaad je de onophoudelijke stroom aan tragisch nieuws die onze levens binnen sijpelt?